paardrijvakantie-in-montenegro-en-bosnie-met-jann.jpg

Corona heeft Montenegro en Bosnië Herzegovina niet links laten liggen. Ook daar gelden avondklokken en lockdowns. Maar het heeft de Amerikaanse Jann, die met haar man die diplomaat is naar dit deel van Europa kwam, er niet van weerhouden een compleet nieuw paardenbedrijf op te zetten. Dus zodra het weer mag…

Quarter horses in Bosnië, wie verwacht dat? Maar ze passen er prima: bij hun stallen ligt een veld van 400 meter lang – oftewel een quarter mile. Galopperen maar! Jann importeerde twee zwart-witte en twee bruin-witte pinto’s uit Montenegro. In november, terwijl corona ook het zuidelijke deel van de Balkan in haar greep kreeg. De paarden vanaf Podgoriça, Montenegro, naar Sarajevo, Bosnië krijgen was een race tegen de (avond)klok. Maar intussen zijn de jongens, zoals Jann ze noemt, gesetteld op de Lazy Horse Ranch. De paarden lopen er altijd buiten, met een deken om tegen de regen en de sneeuw en er is een inloopschuur voor ze gebouwd waarin ze, uit de wind en droog, naar believen hooi kunnen eten. 
“Het paradijs”, zegt Jann dan ook. En niet alleen voor de paarden. “Paardrijden door dit berglandschap heeft iets magisch. Bij elke bocht krijg je een nieuw panorama. Galopperen door de velden, met rondom besneeuwde bergtoppen: je krijgt er kippenvel van. Het is opwindend en ontspannend tegelijkertijd!”

Paardenmeisjes
Ik ken Jann van een trektocht in Montenegro, die ze samen met Istvan had opgezet. Corona zette echter een streep door dit programma. Maar het virus bracht ook iets positiefs. Jann, die met haar man in de Bosnische hoofdstad Sarajevo woont, vond nieuwe mogelijkheden dichter bij huis. Ze gaat nu zelf een trektocht door de bergen ten zuiden van de stad aanbieden, in samenwerking met Rasim, die daar een manege runt. 
De groepslessen, dressuur- en springclinics, wedstrijden, paardenkampen en buitenritten met een picknicklunch die hij verzorgt hebben grote aantrekkingskracht op paardenliefhebbers uit de buurt – en daaronder zijn net als hier in Nederland ook heel veel paardenmeisjes. 
Met al die animo kon Jann een mini-carrousel opzetten met de twee bruine pinto’s (de Brownies) rechts en de twee zwarte (de Oreo’s) links, op de muziek van de Pirates. Ze oefenen om te kunnen optreden in de pauzes tussen wedstrijden in. En zo raken Jann’s  pinto’s steeds meer vertrouwd met het manegegebeuren – inclusief de buitenbak, wasplaats en solarium – en trainen ze tegelijkertijd voor meerdaagse ritten door de bergen, waarmee ze ruiters uit de hele wereld wil gaan trekken. Het viertal krijgt dan gezelschap van een of meer paarden van Rasim. Twee pittige haflingers, twee lippizaners en een kalme arabier zijn er klaar voor.

Verkenningstochten
Intussen verkent Jann dagelijks het gebied, alleen, met haar man of met vrienden, te paard of te voet. Ze belooft: “We zullen opschieten!” Want het doel is naast paardenkampen en driedaagse ritten een trektocht van een week te kunnen aanbieden. “Het gebied hier is prachtig om te rijden. De stal ligt tegen een staatsbos aan, dat wordt gebruikt voor houtkap. Dat betekent dat er steeds weer nieuwe routes door het bos lopen.”

Al vanaf deze lente hoopt Jann zo ver te zijn. Later volgen een sterrit vanaf een boerderij, met kortere en langere dagen in het zadel, afgewisseld met een dagje spa in natuurlijke heetwaterbronnen die ook nog heilzaam zijn. En een combinatie van drie dagen paardrijden en drie dagen skiën. “Voor wie van langlaufen houdt: bindt ze onder en stap uit het raam”, zegt Jann. Daarnaast zijn de drie populairste skigebieden van het land, die kilometers sneeuwplezier bieden aan beginners, gevorderden en pro’s, binnen een uur te bereiken. Sarajevo herbergde niet voor niets de Olympische winterspelen in 1984.

Over de grens
Daarnaast droomt Jann van een grensoverschrijdende trail, die van het zuiden van Montenegro naar het midden van Bosnië leidt. Daarvoor slaat ze de handen ineen met Istvan, Rasim en de Oostenrijkse Angelika, die een reisbureau runt in Podgoriça maar ook verslingerd is aan paardrijden: volgens Jann de drijvende kracht achter deze trail-in-wording. Maar dat is nog toekomstmuziek.

Milja de Zwart

Andere blogberichten die je waarschijnlijk interessant zult vinden